Çıkar tavadan Şiiri - Hüseyin Durmuş 3

Beleşten geçinip, köşelik olan,
Değdiği köşeden kopar sıvadan.
İyi huy kaybolup eşeklik kalan,
Semeriyle dört nal, koşar ovadan.

Sorumsuzluk onun belirgin yönü,
Beleşçilik dersen, ad soyad, ünü.
Bir an sıkıntıyla geçerse günü,
Kopartır bağını, uçar yuvadan.

Devir değişse de değişmez huyu
Ele tuzak olur kazdığı kuyu.
Ne kendi hayırdır, ne aslı, soyu,
Bütün pislikleri sızar kovadan.

Görünüşte bundan alsa da murat,
Beleş yoksa daim asıktır surat.
Suda balık olsa, tuttun geri at,
Çünkü asla pişmez, çıkar tavadan.

Durmuş oğlu uzun sözün kısası,
Rahatı korumak bütün tasası.
Beleşçinin şudur; temel yasası,
Kolay yaşam ister, yaşar havadan.