Çıkar koynundan müebbetleri oktay avcı

Yalın ayaklı bir çocuk dolaşıyor aramızda
Urfadan kalkmış adanalara koşmuş
Ve cezaevinde alabilmiş soluğu
Kış gününde savaş aşmış soğuğa
ve yokluğa
Ayağında çorabı yok
Sırtında ceketi
Aldırdığıda yok
üşüdüğüde
ne yüreklii insanlar var
Müebbetleri koynuna almış
Umutla
ve hınçla yaşıyorlar
çıkmaya
geleceğe dair hayaller kurarak
Ve bir yaşlı adam olarak
ben varım aralarında otuzumda
bir korkak ben varım
kendini gururlu sanan
ve yaşamayı bir bok sanan
Yaşantım
acılarım
ve geride kalan kaygılarımla