Çıkar Giderim Şiiri - Yavuz Değirmenci

Hasretin donduran kör ayazın da
Sinemde ateşler yakar giderim
Hüznün baharın da sevda Yaz’ın da,
Ayrılık türküsü yakar giderim.

Sen gittikten sonra yüzü gülmeyen,
Çağırsam yanıma dönüp gelmeyen,
Avunmak bilmeyen,susmak bilmeyen,
Kalbimi kökünden söker giderim

Ruhumun efgânı düştü dilime,
Bülbüller uğramaz gonca gülüme,
Hicran silahını alıp elime,
Yüreğime kurşun sıkar giderim…

Issız gecelerle kaldım burada,
Ruhum derin-derin sızlar yarada,
Gönlümden gönlüne bakıp arada
Hüznün mihrâbına çıkar giderim

Ahu bakışına hep aldansam da
Akan gözyaşıma seni bansam da
Beni sende bilip aşkım sansam da
Bende kalan beni yakar giderim

Terk edip gittiğin o günden beri
Gözlerim nöbette dönmedin geri
Söyle bana neydi aşkın ederi?
Bensiz aynalardan bıkar giderim

DEĞİRMENCİ sevdan can kafesimde,
Seninle buluşur her nefesimde,
Öksüz saatlerin her defasında
Urganla canımı sıkar giderim