Çıkar Giderim Şiiri - Mustafa Enes Gündüz

Ben aşka yürürken, sen duracaksan,
Hep böyle peşinden koşturacaksan,
Üstüne düştükçe şımaracaksan,
Böylesi sevgiden bıkar giderim...

Kadir ve kıymetim bilmeyeceksen,
Gönülden bir ömür sevmeyeceksen,
Susup da bir kelam etmeyeceksen,
Verdiğin mektubu yakar giderim...

Hayatın kahrını benimle sürsen,
Namahrem biriyle yolda yürüsen,
Yap hadi mademki o kadar hürsen,
Sitemkâr gözlerle bakar giderim...

Duydum ki ellere vermiş pederin,
Bulaştı gönlüme hüznün, kederin.
Ben böyle talihsiz, bedbaht kaderin,
Alnına bir kurşun sıkar giderim...

Buldun ya ben gibi aşka düşkünü,
Buz kesti yüreğim, sanki kış günü!
Senindir dediğim gönül köşkünü,
Gözümü kırpmadan, yıkar giderim...

Geçmişi düşünüp, hayale dalsan,
Hıçkırık içinde ağlayıp kalsan,
Unutup, sevdiğim şarkıyı çalsan,
Aklının ucundan, akar giderim...

Benimle hayattan zevk alamadın,
Ondandır gönlünde saklayamadın,
Madem ki sen bana yar olamadın,
Bir pantol, bir ceket, çıkar giderim...