9-HAZİRAN-1967 (MANYAS)
Çıkar ellerini cebinden,
Bırak eski düzeni toprakta.
Dinlendir bedenini
Diktiğin ağaç gölgesinde
Sil yorgun terini.
Aldanma unut onların
Yıllardır bitmeyen vaatlerini.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Mübarek ellerini bağlama önlerinde
Onlar ki nişan aldı,
Siper kazdı vatan uğruna.
Düğün zamanı halay çekti.
Sevda uğruna,
At sürdü dağlarına
Sevdalısı yanında.
Gün oldu toprağa şekil verdi
Kara saban sırılsıklam,
Patlayıncaya kadar avuçlarında.
Gerçekten anlamlı bir şiiri akıcı uslubüyla severek okudum... Ellerimi önümde bağlamadan... Tebrikler İsmet bey...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta