kefenim alevden olsun
ben közün tiryakisiyim
bir kızıl meydandır içtiğim ve döktüğüm
yalnızlıktan üşüyenler yüreğimdedir
kimsesizler avucumda
her an bir kıyamettir gördüğüm
gidiş damarlar dolusu ferman
ve atını kamçılayan şah
yüküm çok
hüküm çok
nallara esir gider yazım
ayaklarım kördüğüm
çıkar dikenlerimi hekim
yeni basılacak dikenler beklemekte
çaresi: gideceğim.
Kayıt Tarihi : 20.12.2006 08:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)