Çıkar. Şiiri - Fehmi Tazegül

Ben muhtaçken bana ıraktın.
Gözlerim senin yoluna bakar.
Odamda beni yalnız bıraktın.
Beni ellerinle sıksan ne çıkar.

Hiç olmadı gönlümde otağım.
Yaşar ölüyüm bazende sağım.
Hep perişan üzümsüz bağım.
Can gönlüne girsem ne çıkar.

Erken pencereye vurur güneş,
Benim yüreğimde yanıyor ateş.
Ne beni üz sen ne yaramı deş.
Benim önüme çıksan ne çıkar.

Şimdi olmuşum kerem misali.
Ne olacak şimdi kalbimin hali.
Kalmadı yüreğin artık mecali.
Benle dağlara çıksan ne çıkar.

Fehmi.
Dolaşırım ben yaşlı gözlerle.
Ağlatır sın canım acı sözünle.
Beni yaktın sen hep közler le.
Elimi ellerime versen ne çıkar.