Çıkar Şiiri - Ozan Arif

Bu bir kaidedir izahi olmaz,
Gönülden çikanlar, gözden de çikar.
Sadece gönülle, göz ile kalmaz,
Hatirdan, sohbetten, sözden de çikar.

Yikanin;
Sevgi ile yikanin.
Hatirini kim sayar,
Hatir gönül yikanin.

Bakalim nelerden neler çikacak!
Nedir yapan sizce mangali sicak?
Alevi gitmekle sönmez ki ocak,
Lâzim olan isi közden de çikar.

Ya nacak;
Ya baltadir, ya nacak.
O ocaga kiyanlar,
O ocakta yanacak.

O ocaga artik söndü diyenler,
Yagma ile vurgun ile giyenler,
Memleketi soyup soyup yiyenler,
Yakindir yakindir sizden de çikar.

Ya kindir;
Ya piçaktir, ya kindir.
Hesabin sorulmasi
Fazla sürmez yakindir.

Çok usta yüzmekte etmiyor fayda,
Ne irmak geçenler boguldu çayda,
Çömlekte yilani oynatan gayda,
Dertli dertli çalan sazdan da çikar!

Çalinir;
Yoksa bile çalinir.
Istenirse o gayda,
Saz ile de çalinir.

Ârif yine yapamadi demeden,
Diyecegim o ki; bulur be eden.
Hindistan'da enson çikan su maden(!)
Bizden de bizden de bizden de çikar.