ÇIKAR
Kendi fırtınamdır savuran beni,
Söylediğim her söz bir aha çıkar.
Zikrederken Rabb’i cümle mevcudat,
Benim hayallerim günaha çıkar.
Yureğimde ateş, gözlerimde su,
O sular ki kordan akar doğrusu,
Sarınca zihnimi mevtin korkusu,
Karışır tüm renkler, siyaha çıkar.
Arttıkça ruhumu yakan gidişler,
Şüphe gönlümdeki hülyayı dişler,
Hüzün motif motif acıyı işler,
Her gece karanlık sabaha çıkar.
Dünya denen elek durmadan eler,
Neler geçer o elekten ah neler,
Nefsim hançerini tenimde biler,
Her öfke ayrı bir silaha çıkar.
Gün gelir benim de tükenir öyküm,
Hafifler omzuma yüklenen yüküm,
Kaderim verirken hakkımda hüküm,
Yolumuz inşallah felaha çıkar.
Kayıt Tarihi : 7.11.2010 22:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Halil Gürkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/11/07/cikar-16.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!