Çıkamıyorum Şiiri - Ramazan Kağnıcı

Bugün yine kendimle dertte başım
Alıp da kendimi çıkamıyorum.
Timsaha benziyor, sanki gözyaşım
Gözüme bir yumruk çakamıyorum.

Aynada kaybettim, kendimi neden?
Nedir beni bugün derbeder eden?
Yük oluyor artık sırtıma beden
Ruhumu alıp da çıkamıyorum.

Gitmek istiyorum, verin ruhumu
Yoksa cevaplayın, benim sorumu
Secdede maddeye tapmak doğru mu?
Maddeden çıkıp da kaçamıyorum

Maddeyi manadan ayıramadan
Haksızdan hakkı kayıramadan
Anlayın artık! Kimdir Yaradan?
İşin içinden de çıkamıyorum

Baş tacı ederken herkes kalleşi
Kardeş yiyor, dünya için kardeşi
Öldürüp de madde denen o leşi
Cesetlerin içinden çıkamıyorum

Söyleniyor, tüm yalanlar bir anda
Gizleniyor, hep gerçekler yalanda
Yaşayan ölüler, hayat Kuran’da
Okuyup nefsimden çıkamıyorum

Çiğilliyim, kendimledir hesabım
Haksızlıkta bozulur hep asabım
Zalim dile karşı ben bir kasabım
Kesip de kendimden çıkamıyorum.