Çıkamam Şiiri - İbrahim Durmazer

ben hep hayal ederim
şiire gazele,
mızrap tutan ele,
türkü söyleyen dile,
kalem olayım
el olayım dil olayım diye
ama ne çare; ekmek kavgası
hep önümde sed olur,
bend olur,ben bir türlü ben olamam.
duvardan alıp,sazımı bile çalamam.
ne derdime derman bulurum
nede gönlüme gem vururum.
sık sık hüzünlenir ağlarım,
sel olur gözümden akan yaşlar,
sık sıkta içime kapanırım,örnek alır taşlar.
ne söylesem,ne yazsam hep boşa
gönülde varken gam ve tasa
yolduğum saç başa,
dövdüğüm diz bana zarar.
bir ben var içimde ölü
bir ben var yüreğimde dipdiri,
bir türlü kabuğu kırıpta çıkamam dışa.
engel de olamamki;
beni bağlayan,alıkoyon,
geçim denen savaşa.