Çıkagelseydin Şimdi

Gözlerde yaş ırmak olup çağlardı
Yokluğun acıydı, yüreğimi dağlardı
Biçare gözlerim yola bakar, dalardı
Ne olurdu bulut yüzlüm, çıkagelseydin şimdi

Aşk, senin adınla var oldu sanki
Görünmezsen gönül buruk inan ki
Biz de öleceğiz, kim kalmış baki
Ne olurdu bulut yüzlüm, çıkagelseydin şimdi

Dünya fani, kimse kalmaz burada
Hocası da, sarhoşu da göçer öbür dünyaya
Garip gönül buluşmayı arzular cihanda
Ne olurdu bulut yüzlüm, çıkagelseydin şimdi

Sevinmiştim ilk zamanlar sonuna aldırmadan
Tatmak güzeldi aşkı, derinlere dalmadan
Girmiştim bir batağa hiç farkına varmadan
Ne olurdu bulut yüzlüm, çıkagelseydin şimdi

Yalnız bırakıp gittin, hiç ardına bakmadan
Ardında bıraktığın bitmiş bir ruh, bir de can
Umurunda olmasa da eriyorum ben her an
Ne olurdu bulut yüzlüm, çıkagelseydin şimdi

Senden sonra gözlerimde hiç dinmedi yaş
Karanlıkta yürüdüm, geceyle oldum sırdaş
Sayende tek kaldım, yalnızlığa oldum yoldaş
Ne olurdu bulut yüzlüm, çıkagelseydin şimdi

Ruhumu alamadım, aldım sazı elime
Adın geçti, vurdukça sazımın tellerine
Silmek istesem de, dinletemedim kendime
Ne olurdu bulut yüzlüm, çıkagelseydin şimdi

Kader mi, yazgı mı bu, alnıma yazılan
Yüreğime hançer miydi gidişinle saplanan
Rüya mı yoksa kabus mu tüm yaşanan
Ne olurdu bulut yüzlüm, çıkagelseydin şimdi

Başbaşa bıraksaydın beni dünyamla
Sızmasaydın kalbime sır gibi usulca
Ve de her gün büyüyerek hayalinle karşımda
Ne olurdu bulut yüzlüm, çıkagelseydin şimdi