Çıkagel Şair (turgut Uyar'a)

Çıkagel şair;
Bütün mümkünlerin kıyısından,
Tıpkı yazdığın gibi buralar,
Bektaş yüce dağ başında yalağuz,
Yağmurların altında, bulakların kenarında,
İğneden ipliğe işte Bektaş yalağuz!

Çıkagel şair, bir akşamüzeri;
Yıllar önce dolaştığın kırlara,
İlham olur belki,
Kalemin yeni mısralar yazar sayfalara,
İlk şiirini bekliyor “Yeni Gün”!

Kendi rüyasında bir köy vardı bilirsin,
İki yabancıydınız hani!
Biri sen, biri de köy muhtarı,
Diyordu ya şiirinin satırları,
Köyün rüyası hala aynı da,
Yabancı değil size bu diyarın çocukları,
Üstelik,
Atının ayak seslerinden tanır seni,
Yalnız evlerin yıkık duvarları!

Sahi ne yana düşer “Göğe Bakma Durağı”?
Ozanlar diyarıdır buralar,
Dokunaklıdır mısraları,
Ve ben…
Kayıp bir mektup gibi aramaktayım,
Geçmiş zamanda kalan Ulgar’ı,
Bu yüzden,
Anlat bize Turgut Uyar’ı,
Anlat, içinde yaşadığın Posoflu yılları,

Çıkagel şair buralara,
Bektaş yüce dağ başında seni bekler!
Atın Banarhev’in derelerinde su içer,
Hâlâ, kendi rüyasında o köy,
Kendi halinde,
İçinden, şiirler geçer…