Akşam saatlerce
Düşümdüm
Deniz kıyısında
Hava buz gibiydi
Ayazdan değildi
Üşümem
Ben sensizlikten üşüyordum
Anladım ki
Ben seni
Meğer ne çok seviyormuşum
Canımı verecek kadar
Her şeyi göze alacak kadar
Dünyalar kadar
Seviyormuşum seni
Sakın hafife alma
Bedenim canlı yaşamıyorum
Biliyormusun?
Çıkmazlarda kaybolmuşum
Nereye gitsem çıkmazdayım
Yorulmuşum
Ben seni
Meğer ne çok seviyormuşum
Semalardan düşen damla olsaydım
Düşsem kara toprakta kaybolsaydım
Ağaçlarda yaprak
Yaprak olsaydım
Kurusam
Sonbaharda dökülsem
Dökülsem de evrende kaybolsaydım
Keşke hiç yaşamasam
Kocaman bir hiç olsaydım
Ben seni
Meğer ne çok seviyormuşum
Kayıt Tarihi : 13.1.2004 13:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sevgiler
ama hiç bir zaman yılmamalı ve yaşama sımsıcak sarılmalısın.
tebrikler dost.
ama hiç bir zaman yılmamalı ve yaşama sımsıcak sarılmalısın.
tebrikler dost.
TÜM YORUMLAR (6)