Çıkabilsem. Şiiri - Fehmi Tazegül

Kim olduğumu sakın sormayın.
Bir bile bilsem kendime gelsem.
Bıkmışım canım beni yormayın.
Hapis olmuşum bir çıka bilsem.

Şiir yazıyorum çünkü bu benim.
Yeşili ağaçları denizleri sevdim.
Bazen ağladım hayata güldüm.
Gönlüm can özgürlükle doludur.

Öteyi görmeliyim dağılsın bu sis.
Yoldaş olmak ister bana çok iblis.
Çamurlu yollarımız bak ortalık pis.
Artık bilmelisin ben kim olduğumu.

Fehmi.
Birazda benim olsun bu sevaplar.
Ortalık dolmuştur sahte cevaplar.
Yetim kalmış fakir çocuklar ağlar.
Haksızlık yüzüyor göl deryasında.