Çık Uykularımdan Şiiri - Ömer Yazıcı

aç gözlerini
horozlar ötüşte çoktan
sana doğmuşluğumla çıplağım
bütün ayak izlerinden ters istikaamete
gör
çık uykularımdan
sana dolu boşluklar sunuyorum
ölü menekşelerin kitap aralarındaki özverisinde
dökülmeden mavi karanlıklara
yakışıksız kelimelerde ara
adap derdine düşmeden
ve düşürmeden gözlerimden bahar gülüşünü
çık uykularımdan
haysiyetsiz saatlerin tükeniş öykülerinde bul beni
anlatamadıklarımı sen anla
yol verme
yüreğimi törpülemekten usanmayan kalabalık gönüllere
ve arsız doğruların vakitsiz doğumlarına
öyle çokki
kabristan güllerinden nasiplenen doğrular
farkına dahi varamadan
gül kokularıyla çürüyenler
öyle çokki
çık uykularımdan
sana yer yok orda
çok oldu aşmışlığın
yatak yorgan serilmiş epeydir ya
değilsin farkında
hatta kuş tüyleriylede yastıklanmış
yorganlanmışta
göğsümde
çık uykularımdan
geri gelme

FUFUKA