Çık Git Yabancı Şiiri - Fahri Bulut

ÇIK GİT YABANCI
Bundan böyle senin adın yabancı,
Çık artı dünyamdan çık git yabancı,
Sen bir yolcu isen ben de bir hancı,
Çık artı dünyamdan çık git yabancı…

Bir kuru selamı çok görüyorsan,
Koca diye zengin kul arıyorsan,
Yar diye bir kötü bel sarıyorsan,
Çık artı dünyamdan çık git yabancı…

İhtiyar denemez, olgun insanım,
Aşkın ateşiyle kaynıyor kanım,
Sevdam yetmiyor mu yok saray, hanım?
Çık artı dünyamdan çık git yabancı…

Paslandı bağrımda saplı okların,
Kurusun bahçede gül veren çalın,
Seninde kalkmasın, kırılsın dalın,
Çık artı dünyamdan çık git yabancı…

Yere batsın senin kırk yıllık aşkın,
Divane olasın gezesin şaşkın,
Ölsen yine bitmez kalbinde kuşkun,
Çık artı dünyamdan çık git yabancı…

Sönsün ateş derken hep harlanıyor,
Umutlarım bitti canım yanıyor,
Sol yanımdan vurdun yaram kanıyor,
Çık artı dünyamdan çık git yabancı…

Rızazade, boşmuş düşüm, hayalim,
Neden seni anar lal ola dilim,
Sanmam unutturur tez günde ölüm,
Çık artı dünyamdan çık git yabancı…
29.11.2020
Fahri Bulut Rızazade