Çık Git İçimden Şiiri - Elif Gülnur Parm ...

Çık git,dedim.
Çık git içinden.
Neden bekliyorsun prangalı bir kürek mahkumu gibi?
Senin doğan özgür,
Sen çılgınsın.
Çapkınsın da hayli.
Neden öfkeleniyorsun?

Adımların pudra şekerinde iz bırakır gibi ağır.
Oysa üstünden uçuverecek gibiydin bir zamanlar.
Neydi seni bu kadar ağırlaştıran?

Aç kanatlarını gökyüzünü kucaklar gibi.
Hedefinde geleceğin olsun artık.
Takılıp kalma seni malı gibi benimseyen hiç kimseye.

Zaman,dört bir yanı aynalı bir oda gibi.
Bul yönünü artık.
Çık git içinden!
Yepyeni bir hayat için güçlü bir mazot olsun içindeki arzular.

Unutma;
Her şey arkada kalabilir.
Her şey bırakılabilir.
Ve her şey unutulabilir bir kaç şey dışında.
Baldıranlardan temizle hayatını.
Emanetin ruhundur.
Ona gelincik tarlası yaraşır.

Çık git artık içinden.
Yepyeni bir kadın doğur.
Kurtulup baskıların köhneleşmiş kabuğundan
Uç git bahtının tahtına.
Yepyeni bir hayat doğur.