Çık git Şiiri - Sezen Caglar

Çok zaman geçti üstünden sen benden ayrılıp gideli
Ama silemedim seni ne dünümden ne bu günümden
Gözlerimde tütüyor hala seninle geçen günler
Sen gittin gitmesine de
Hatıralar anılar çekip gitmiyor benden
Nereye baksam neye dokunsam sen
İçtiğim suda yediğim aşta
Ben bakınca gökyüzüne ve denize
Kızıla boyanıyorlar gözyaşlarımla
Maviliklerini yitiriyorlar adate
Beynimin hücrelerine işlemişsin
Sinsi bir virüs gibi
Günden güne büyüyorsun
Gitmeni istesem de gitmiyorsun
Bir kurt gibi yerleşmişsin yüreğime
Gün ve gün içimi yiğip bitiriyorsun
Karabasan gibi çöktün gecelerime
Uykuları haram ettin gözlerime
Hava değil sanki seni soluyorum içime
Öyle işlemişsin ki ciyerlerime
Damarlarımda kan yerine sen dolaşıyorsun
Unutmak istiyorum seni
Çık git bedenimden ve ruhumdan
Bıktım artık hayalinle savaşmaktan
çık git çık git
İçtiğim suya gölgen düşmesin
Bir lokma aşımı helal yiyeğim
Girme artık kabus olma gecelerime
Korkulu ruyalarla uykumu bölme
Bırak gökyüzü ve deniz eski rengi alsın
Hatıralar silinsin anılar yerin dibine batsın
Bırak artık yüreğimi için için tüketme
Bırak ciğerlerim şöyle bir nefes alsın
Çık git damarlarımdan çıkgit
Bu bedenim kendi kanımla canlansın