Çık git Şiiri - Sabri Polat

sultanım, yarim
Bir daha...
Aşık olmak, kolay mı?
Kırmızı elmaya
Kırmızı güle
Bir ıslak mendile
Kara tahtaya
Eskisi gibi
Boşalan yerim, dolar mı? İkide bir
Dinlediğim, aşk şarkısını
Bir çuval incir...
İncir ağacını kurutmadan, git
Üsküdar'da sabah oldu
Hâlâ geceliğiyle duruyorsun
Kanayan kalbimin gece yarısında
Bir çeyrek ekmek etmiyorsun
Ne duruyorsun fırıncının
Önünde...
Çık git durma hayatımın
Ortasında
Arkan yalan önüm sobe
Karşında çocuk mu?
Var sanıyorsun
Öldürdün, içimdeki çocuğu
Şimdi büyür...
Büyümeden, git
Sevdaya olan inancım
Bitmeden
Bu aşk en güzel yerinde
Hatırlarsın, istiyorsan
Çık git hayatımdan
Kurudu verdiğim gül
Unutuldu, ölen şair
Ne bülbül kaldı ne gül
İhanetin de yaşarken
Öldü bu şair
Ne duruyorsun fırıncının
Önünde...
Ne ekmek kaldı, ne aşk