Çık Git (247) Şiiri - İbrahim Arslan

Rahat bırak beni gözlerimi kapadığımda,
Gece gibi karanlık olup oradan,
Bembeyaz yüzünle çıkma karşıma....
...
Rahat bırak beni bir başıma ağladığımda,
Çek ellerini saçlarımdan, okşama,
Sen benim annem değilsin ki...
...
Yalan herşeyin, yalan sevgin, yalan gülümseyişin...
Yeter rahat bırak beni,
Rahat yaşamadım, rahat rahat öleyim!
...
Sen olmada ben Cehennem'e gideyim...
...
Halbuki ne çok sevmiştim.
Bembeyaz yüzünü al git.
Rahat bırak beni...
...
Çek git rüyamdan,
Hayalimden,
Kabusumdan...
Çık git...
...
Rahat bırak beni şiirlerimi yırttığımda,
Sana yazdıklarımı hep yaktığımda,
Yıldızların altında yattığımda.
Yağmur yağarken ıslandığımda.
Sabah güneş doğarken,
Ceketimi omzuma atıp giderken.
Rahat bırak beni,
Her adımımda senden uzaklaşıyorken...
...
Gölgem olsan da bırakırım seni artık.
Canım olsan seni çıkarırım...
Rahat bırak beni.
...
Çık git dünyamdan,
Odamdan.
Kuytu köşemden.
Çık git...
29.06.2008