Çık Gel Hadi.... Şiiri - Suleyman Zorman

Avucundan öptüğüm o ilk günü hatırlıyor musun? üzerinde giydiğin rengarenk gömleği?
Peki ya denizi hatırlıyor musun?
Şarıl Şarıl dalgaları?
içtiğimiz kahveyi,
kalemi,
kağıdı,
garsonu,
Masanın üzerindeki tuzluğu,
tuzluğun yanındaki peçeteyi?
İçme şu zıkkımı deyişini Hatırlıyor Musun?
Peki ya otobüse binişini hatırlıyor musun?
Geriye dönüp bakışını Mesela..
İşte ben onu unutamıyorum..
Biliyor musun en çok avucundan öpmeyi özledim.
seninle aynı şehirde aynı havayı solumayı özledim.
Bir Umut demiştin giderken,
Bir umut bırakacağım yüreğinin ta ortasına.
Yeşerdi Umudum inan bana,
Yeter daha fazla uzağa gitme.
gözümün görebileceği kadar uzaklaş sadece.. yaşladımda zaten uzağıda göremiyorum.
Bu gözler gidişini gördü, gelişini görecek kadar uzağı görmüyor artık.
"Özlemek, ölmekten sadece iki harf fazla"
demişti Cemal süreya..
Ölmekten 2 durak önce yani..
Ben en çok avucundan koklamayı özledim.
seni karşılamayı, seni uğurlamamayı özledim.
Şimdi sensizlik oturuyor Masanın karşısında.
Çık gel hadi, tanrıya inat beni yeniden yarat.