Yerin göğe kavuştuğu çizgiye yazmışım seni.
Her doğan yeni güne seninle başlıyorum.
Aldığım nefese adamışım.
Benliğime kazımışım...
Buz gibi yokluğunun bu şehri,
Yüreğim üşüyor...
Yavaş yavaş ölüyorum....
Ne olur çık gel artık! ..
Ben sensiz yaşayamaz oldum....
Kayıt Tarihi : 27.12.2004 00:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
2003 hatırasına…
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!