Çık Gel Artık Gökkuşağım

Beni gözyaşımın içinde bıraktın
Çık gel artık gökkuşağım.

Hüzün kokuyorum
Aç yüzünün pencerelerini
Isınsın içimdeki odan.

Gülüşüne salıncak kurup
Beni kollarına salla
Asırlar oldu havalara uçmayalı.

Eylülünde kaldım
Yüzümü yüzüne ser
Aylardan mart.

Hep konuş hep
Mutluluğu duymaya ihtiyacım var
Susmuyor salalar.

Adımlarımı adımlarına karıştır
Ömrüme döneyim
Kendimi adresimde bulamıyorum.

Beni göz yaşımın içinde bıraktın
Çık gel artık gökkuşağım.