Çık Gel Şiiri - Eylem Özdemir

Hadi yırt gel karanlığı,
Sanki hiç bir zaman gitmemiş gibi,
Öyle bir parla ki, hiç gitmediğini düşüneyim.
Hadi doğ içime,
Bilirsin güneşimsin sen benim.
En olmadık yerde seninle aydınlığa kavuşurum.
Ayazın en keskininde seninle ısıtırım içimi.
Umudun, umutsuzluğa yenildiği anda sen kurtarırsın beni.
Hadi çık gel,
Hasret denizinin arkasından yüzünü göster bana,
Karanlıktan bir parça dahi eser kalmasın.
Varlığınca parla,
Ve ben derin bir nefes alıp,
Ağzıma kadar sen dolayım