Çık gel baba, çık gel!
Bu mahşeri kalabalığı yırt gel…
Zamanı değil, zamansız bu gidişin.
Gülü dikenine sar gel.
Karanlığı sil gel…
Hiç böyle üşümemiştim babam
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Babaların yeri doldurulamaz.Duygu yüklü güzel bir çalışma.Tebrikler.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta