Çık Dışarı Şiiri - Hatice Kelleli

……..Çık dışarı….
Önemini yitirdi günler
Beklemeye takat yok
Kıyametiyse bu yüreğin,
Sonu değmeli sevmeye
Açtım tüm kapılarımı
Çık dışarı…!
İçimin saklı yanı
Yıllarca içimde mahkum kalmış,
Yüreğimin gizli feneri
Başı önüne eğik
Hüzünlü küçük kızım
Çık artık dışarı…
Neşe veren kederli şarlatanım
Hayatın tüm darbelerini
Yüksünmeden taşımış
Sevgi boyasıyla dünyamı renklendiren
Benim masum çocukluğum
Çık hadi…
Zorunlu neşeli görünümün,
Gülümseme çabalarından ferargah etti
Artık kafese mahkum değilsin
Kanaması bitmeyen bu yüreğe
Kırıklarla dolu bu izbeye mahkum değilsin
Çık…
Ve cebimden ayırmadığım parçalarım;
Şekerlerim
Acısı tükenmez hayatı
Tadıyla normale çeviren
Değerli dostlarım
Bugün yükselme zamanı
Bugün yerin dibine girme zamanı
Kuş olup uçma,
Karınca misali yuvaya dönme zamanı
Mevsim eylül
Ceketlerin giyilip sonbahar güzelliğinde
Süzülüp göge selam verme zamanı
Bugün ömrün son baharı
Benim için sonla başlangıç arası
Huzurun ilkbaharı…