yalnızlık çık dışarı
yaşam tohumları gir içeri
karanlık aç biraz kendini
çok zor bir durum
sigara içmiycem seni
sevdiğim kız yok ortalarda
karabasan defol odamdan
yarınlar kolla kendini
mutluluk kır kapıları
ayrılık sen ne laftan anlamazsın
yalnızlık çık dışarı
dökülme saçlarım
tekrarı yok aşkların...
Kayıt Tarihi : 25.8.2007 01:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiirin belli bir hikayesi yok ama hüzünlü bir ortamda yazdığımı dün gibi hatırlıyorum. Her ne kadar hüzün var gibi gözüksede, o hüznün, bulunulan ortamdan uzaklaştırılması için şiire sarılmıştım gecenin bir vakti.Evrene yollanan mesajlar bir aksiseda gibi dizelerime döküldü ve yalnızlık çıktı dışarı, mutluluk girdi içeri.Söylenecek söz ise şu olabilir diye düşünüyorum; hoş geldin mutluluk...
![Erdal Demir](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/08/25/cik-disari-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!