Çık da gel Gülüm...

Senin tuzun kuru işler yolunda,
Elbet bir günde sen ağlarsın gülüm,
Bir elin yağdaysa bir elin balda,
Ateşler içinde yanarsın gülüm.

Sardın üzerime yığınla borcu,
Sormadın halimi bir kere gülüm,
Saldın üzerime hayırsız oğlu,
Bir kere yaramı sarmadın gülüm.

Elin yabanında pulsuz bıraktın,
Açmıyım tokmuyum sormadın gülüm,
Bu kış kıyamette çulsuz bıraktın,
Söndürdün ocağı yakmadın gülüm.

Mevlam sevmiş yazmış senin gibiyi,
Bir kere bahtımı açmadın gülüm,
Geçen günler geçti nasıl yel gibi,
Kışları baharda yaşattın gülüm.

Şu yalan dünyada hala bak açım,
Nolaydı sevmeseydim seni ben gülüm,
Gençliğim tükendi döküldü saçım,
Tanımaz olsaydım seni ben gülüm.

Mecnun oldum bugün düştüm çöllere,
Aklım başta değil inan ki gülüm,
Gezerim yollarda oldum avare,
Deli oldum bak ben inan ki gülüm.

Kimse inanmıyor diyor yalancı,
Yabancı oldular hepsi de gülüm,
Ne anam kaldı bak ne de bir bacı,
Kimseler gelmiyor evime gülüm.

Hasretim ziyade özledim seni,
Bir cevap yaz nolur mektuba gülüm,
Hüdayin kapıda bekliyor seni,
Bekletme çık da gel evine gülüm.

21.12.2015//KIRIKKALE
HİDAYET DOĞAN