Cıızzz Şiiri - Huriye Yurt

Bir oyun oynadım sevgilimle,
Aşkımla… Bir oyun..
Oyun oynadım.. Biliyorum çünkü …
Oyun.. Onu anlamam için en güzel yol.
Dedim ki…
“Hadi sen öğretmen ol..Ben de.. ”
Gözleri parladı.
En çok sevdiği oyun.. Öğretmen olmak..
“Öğretmenim! Bir sorum var.”
“Çocuklar, en çok ne zaman mutlu olurlar? ”
Gül dudağını kıvırdı hınzırca,
Kara boncuk gözlerini kıstı.
“Mmm… Tabi ki.. Tatil olunca..”
“Neden öğretmenim? ”
“Annesi işe gitmez de ondan”
İçim cız etti..
Onu emzirirken göğsümden akan süt gibi..
Cıızzz….
“Peki,, ne zaman çok mutsuz olur çocuklar? ”
“ Tabi ki.. Anneleri işe gittiğinde..”
“ Öğretmenim, gitmese anneleri işe… Olmaz mı? ”
Gül dudağını büzdü,
Boncuk gözlerini açtı..
Kıvır kıvır kafasını salladı iki yana..
“ Cık cık.. Olmaz … Olur mu? ”
“Sonra, sonra…”, tatlı boğuk sesini kısarak
“Neydi anne o? Mü…Mü..? ”
İçim cız etti.
“Müdür mü? ”
“Hah.. Müdür. Gitmezse müdürü kızar sonra..”
“Öğretmenim.. Ama siz beni bugün hiç sevmediniz.”
Gül dudağını uzattı..Öptü..
Cızzz…
“Çocuklar, öğretmenim. En çok neden korkarlar? ”
“Annelerinin bacağına iğne battığında korkar çocuklar..”
Az önce iğnenin battığı yeri tuttum sıkıca..
Cızzz etti bacağım.. İçim cız etti.
“Peki, öğretmenim. Çocukları en çok kim sever dünyada..”
Gülümsedi, gül dudağını ısırdı.
“Düynada…Düynada..en çok annesi..”