Garip kuşlar gibi döndüm dolandım,
Cihânın serhati gezdiğim yermiş.
Tenimi buldum da cânı dilendim,
Meğerki bedenim bezdiğim yermiş.
Bir nazâr mühleti ömür denilen,
Zaman mıdır acep kimdir yenilen,
Bana benden yakın ecel sanılan,
Söz ile insanı üzdüğüm yermiş.
İyiden kötüyü ayıran gözde,
Rûhunu ferinden sıyıran gözde,
Medet umar gibi seyiren gözde,
Dostluğun kıymeti sezdiğim yermiş.
Meskeni omzunda olanı bulsam,
Doğruya varırdım yalanı bilsem,
Cismimi terk edip ismime gelsem,
Kirâsı kabrime yazdığım yermiş.
Ey Ahrâzi canda durdun duralı,
Sırrı devâ ettin sözü yaralı,
Sor cihâna,acep cihân nereli,
Güneşi gölgeyle ezdiğim yermiş.
Kayıt Tarihi : 4.3.2004 20:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şair Ahrazi](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/03/04/cihanin-serhati-gezdigim-yermis.jpg)
Güneşi gölgeyle ezdiğim yermiş.
Bir balyoz daha....
Serdar Öncül/DÜZCE
saygılar
dörtlüğün gücünü ustaca kullanıyorsun.tebrikler
mehmet erdal
elleriniz dert görmesin..
TÜM YORUMLAR (4)