Cihanın İncisi İstanbul

Gezdim şu cihanı, eşin benzerin senin yok.
Söylenir dururum ne kadar sevdalın çok.

Görsen şaşarsın göz gönül dolduran bu diyarı.
Süleymaniye, Sultan Ahmet güzellikleri apayrı.

Köşkleri yalıları, paha biçilmez bir değer.
Kıtalara sığmamış, deryalara taşmış meğer.

İhtişamla, bir uçtan bir uça tarih kokar durur.
Bağrın da Ayasofya, muhteşem bir gurur.

Ufkunda şafaklar söksün aydınlatsın dünyayı.
Ey yaren şehir dağ taş bile sever sana yar olmayı.

Yüreğimde sevdan var, Eyüp Sultan ağlamasın.
Sen şühedanın, maneviyat önderlerinin diyarısın.

Beni yakıp tutuşturan, sana götüren bu mudur.
Gözlerimde senin sevdan var gül gülümse dur.

Güzelliğin eşsiz, kalbimin baharı ve şerefimsin.
Görkemli heybetinle gönülleri hayran bırakırsın.

Şerefli bir tarihsin seninle yaşar, seni anarım.
Kudretsin ve ümitsin ruhlarda, seninle varım.

Surlarına, fetih idealinin yeşil sancağını dikenler.
Fatihi şanlı ordusu, yüreklerini ölümle bilemişler.

Ne büyük kahramanlar ne şanlı yiğitlermiş meğer.
Gönlümde hep sürur, tarihe sığmaya bu zaferler.

Can verilen bu değerler ecdadımızdan yadigar,
Sarsılmaz kaynağa sarıldılar, ecel gelene kadar.

Üç kıta yedi denizde, cihan sözünü dinlerdi.
Yorgun, köhne Bizans yaşamakta haklı değildi.

Kılıcının keskin ucuyla, çağ açan çağ kapatan.
Gönül duygularını coşturan, yakıp tutuşturan.

Krallara taç giydiren, zalimlere baş eğdiren,
Göçlü donanmayı karadan, yürüten. Sendin.

Nal sesleri, kös sesleri, daha dün kadar yakın.
Kahraman askerlerinle yeri yerinden oynattın.

Uğrunda can verenler, elbet huzur bulacak,
Ne olur ağlama yürek, Haktır bâki kalacak.

Saklayamam gerçeği gönüller yeşerten dalsın.
Göz yaşım kurumuyor sen ecdadımın mirasısın.

Seni gözü gibi koruyanların bize sevgisi yeter.
Sana aşık olanların gönülleri yanıp tutuşur tüter.

Şairler sözün doğrusunu söyler kitapları açık,
İstanbul’un kıymetini bil saygı ile eğil birazcık.

Haykır İstanbul haykır, tekbirler alsın her yanı.
Unutma milletimin mihrakı, Sultan Mehmet hanı.

Çağlar boyu, hoşgörü üstün ahlakı taşıdılar.
Şu mübarek ay yıldızlı bayrağı sana bıraktılar.

Gönüllerde özlemsin, alemlerde övülmeye layıksın.
Ey İstanbul! dayanılmaz güzelliğin ebediyen yaşasın.

………………………

İstanbul / 2003