Cihanımın Yarısı Sendin Şiiri - Musa Aydın

Her gece yastığa başımı koyduğumda,
Senin yanaklarını öperek koşardım rüyalar alemine,
Ve ben her sabah senli rüyalardan uyandığımda,
Fotoğrafına bakar kokunun hayaliyle sarhoş olurdum ​sevgili.

Gözlerine bakar eritirdim yüreğimi,
Her gece dinlerken tatlı sözlerini,
Kanat çırpardı hayallerim, kanat çırpardı sana doğru...

Gözlerine ilk bakışımda,
ürkek bir ceylan gibi attığın adımları izlerken karşı kaldırımdan,
sevda dedim, sevda tam da bu andır.

Hele ilk elini tuttuğumda,
o nasırlı ellerinden öptüğümde...
O kınadığım aşk budur dedim.

Bana seslenişlerinle çınlıyor kulaklarım,
Nisficihanım diye cevap veriyorum.
Duyabiliyor musun beni?

Hatırladıkça yaşlar gözlerimden değil yüreğimden akıyor...

Ben terk edilmişliği her zerremde yaşadım sevdiğim.
Ağladım sevdiğim ağladım sabahlara dek.
Yemedim sevdiğim, içmedim halsiz düşene dek.

Aylardır sağanak yağmurlar altında,
Karanlıkta yanan bir sokak lambasına bakarak,
Sırılsıklam sana ağıt yakıyorum.

Artık yağan yağmurlar sel olmuyor,
Sana her baktığımda sevdayla titreyen yüreğim,
Artık sadece derin bir yaranın sızısını taşıyor.

Artık adını andığımda yüzüm gülmüyor,
Kokunu aldığımda sulanıyor gözlerim.
Evet halâ gelip gidiyor kokun.

Aylardır güneş doğmadı bilir misin?
Doğmadı çünkü kabullenemedim.
Ben seni başkası gibi görmedim ki.

Bu kadar sevmemeliydim seni.
Bana zulmedeceğin bu kadar aşikar iken.
Beni çok incittin lakin her ne hakkım varsa helal olsun.

Çünkü sen benim bir parçamdın.
Ve ben şimdi eksiğim.
Cihanımın yarısı sendin.
Sen bundan haberin var sanıyordun. Yoktu.
Her gün duyduğun gözünün önünde olanı görmedin.
Benim cihanımın yarısı sendin.