Cihanı Gördüm Şiiri - Feyzullah Seçkin

Savrulup her yana bakıp gezerken,
Ateşe verilmiş bir hanı gördüm.
Büyükler küçüğe vurup ezerken,
Alevler içinde cihanı gördüm.

Dağlarda taşlarda belirgin izi,
Ulu bir demetten ayıran bizi.
Bahçeden yolmuşlar gülü nergizi,
Kokusu gelmeyen reyhanı gördüm.

Şehrin anahtarı kemde şerdedir,
Cemalin baktığı gözler yerdedir.
Gerçeğe ayandır bize perdedir,
Aşkı muhabbette nihanı gördüm.

Kabahat almadan kimse kendine,
Cahil oturtulmuş suyun bendine.
Bağlanır olmuşlar resulsüz dine,
Makamda küçülen mihanı* gördüm.

Hızır paşalara teslimdir iller,
Ceylanın üstüne çıkıyor filler.
Uzaktan seyrine durmuş gafiller,
Serçeye dalaşan şahanı gördüm.

Feyzi'yim hastadan saklanan emi,
Talipsiz toplanan ikrarsız cemi;
Kırılmış kadehi dökülmüş demi,
Sofraya boş gelen sahanı gördüm.

3 Temmuz 09 / Ank.
(Ozan Feyzi)