Damlardan suretler yükseliyor
Martı kanatlarına binmiş
Bir gemi sessizliğin çıkmaz sokağına yanaşıyor.
Bulutlar yüzünü çiziyor gökyüzünde
Kaçar gibi uzaklaşıyor bir sade kahve kokusu
Ve bir ezan sesi katık oluyor
Öğlen eyerine oturmuş manzarama...
Bekleyen kahvaltı artıkları süpürüyor
Avare zihnimi...
Oysa ayaklarım suya değmekteydi
Bir gemiden o esnada...
Algılarımın sınır ötesi kurguları ise
Olanaksızca
Gökkuşağının altından geçmekteydi...
Son bir nefes çatırdayan sigaradan
Son bir yudum çaydan diyerek
Ertelemekteyim keyif nihayetimi
Sen karşıdaki iskeleye varmadan...
Bir kahvaltı nasıl bu kadar uzayabilir ki
Kimse çayımı tazelemezken..
Gitme vaktin...
Dudaklarımda kokun
Kalbim ellerinde....
Kayıt Tarihi : 21.6.2011 21:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!