bir büyülü karanlIk
çok küçücük yıldızlar
bir tepenin üstünde varlığınla ısındım
birkaç damla ışıkta bakabildim yüzüne
bilirdim yerlerini dalardım gözlerine
sonra parmaklarımla
Bu sokak bana yabancı
Bu şehir sanki düşman
Her köşesi meyhane
İçmesem seni yazacağım
İçsem öleceğim hasretinden
Bu şehri ben hiç sevmedim
bir gece vakti
geldim durdum kapında
okudum şarkımızı hicaz makamında
ne kapın açıldı
ne ışık yandı
anladım ki can düşler altında hû
bir deniz üstündeyim
içimde bir mevlevi
mor kaftanlar içinde döner döner ha döner
bir sufi nefestir ney
döndükçe semahiler
seni sevmek bir bahar hüznü gibi gelip geçmedi
daima bir köşemde boynu bükük kaldı
olur olmaz yerde birden geliyordun aklıma
tamamen hatırlıyordum seni
bir an olsun taşarcasına yaşıyordum
uzaktın uzaktım uzaktık
ankara'nın bir köşesi
sokaklardan sakarya
belki çok yakınım
belki de uzaklaşırım gitgide yara
yazdığım hasretimdir
buram buram tüter dumanı
seğmen otel ankara
beşyüzoniki numara
gönlüm benden çok zengin
ben gönlümden fukara
düşümde bir ceylan gezer
derdim ona yaklaşmak
bu ayın şiirleri
şimdi sensiz yazılır...
ansızın bir sigara yakılır
uzun uzun tellenir duman
bir türkü vurur beni uzaktan
dolaşır gecede ayak sesleri
birileri bir yerlere gider
sinmiş köşelere börtü, böcek, kuş
korkular karanlığı bekler
rüzgarlar dolaşır caddelerde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!