Babadan miras kaldı bu yaşlı beygir,
Sinekler yemiş sırtını, her yanı kevgir.
Ben küçükken o taydı adı cihangir
Onu her gördüğümde, ah! ağlıyorum.
Ara sıra avluya çıkarır seyis,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta