Cihanda Şiiri - Cuma Ali Çetin

Sistemsel nizamla kanları emer...
Dur durak bilmeden büre cihanda.
Göbeğine çok dar gelse de kemer...
Dağları ekmekle düre cihanda.

Sen benden değilsin diyerek canı...
Öldürüp akıtmak ne demek kanı. ?
Vicdan yasası yok şimdi her yanı...
Mahkûm eylediler gür'e cihanda.

Irmaklar akıtıp yılan zehrinde...
Yıkanın denildi hayat nehrinde.
Ata, dede yurdu kendi şehrinde...
Tutsaklık yakışmaz hür'e cihanda.

Şu akılı başa toplayın gayrı !
Var mıdır kimseye savaşın hayrı ?
İnsanı insandan tutarsan ayrı...
Var mı gidilecek küre cihanda. ?

Dürüstler vahşinin yanında gezip...
Doğruyum der mertten hileler sezip.
Havanda insani duygular ezip...
Aç için yapılır püre cihanda.

Gülen göz olursa kan rengi kiraz...
Nasıl etmeyeyim buna itiraz. ?
Artık kendimize gelelim biraz...
Adalette hüküm süre cihanda.

Cumali yarayı azdıran bahşi...
Geri dönüp diyor çok güzel, yahşi.
İnsanlar hayvandan çok daha vahşi...
Gerek yok yeni bir türe cihanda.

Büre: pire.
Bahşi: cerrah ,tabip.