Sonbahar rüzgarlarıyla
Dökülen ağaç yaprakları gibisin
Sararıp solmuşsun birden
Nasıl bana sürüklenmişsin
Kim bilir hangi nehirden
İyiki geldin
Nerdesin bilmiyorum
Sesini duymuyorum
Seni çok özlüyorum
Dön artık dön gel bana
Sevdasız olmuyor ki
Bir bakış aradım gözlerinde;
Sevgi dolu, utangaç
Dokunmak istedim yüreğine;
Yüreğimden bir kuş uçurdum
Bembeyaz bir güvercin
Uçarak geldi sana,
Uzaklardan bir atmacanın çığlık sesi
Yırtarsa kulak zarlarını
Yıkarsa beyninde ki idam hükmünü
Ağlatırsa seni
Korkutursa hayat
İşte o an bir insan doğar
Sensizlik, kimsesizlik
Ve sonra sen
Erişilmez uzaklarda
Kim bilir hangi limanda
Demir atmış bir gemi misali
Azgın dalgalarla boğuştuğumu
Bir damla gözyaşı
Bir nehir gibi
Çağlayan gibi
Sen gibi
Duygu dolu
Ardı sıra aşk
Uzaktan bir kasırga gelir
Bulutlar parmağıyla sanki beni gösteriyor
İşte ONU, ONU savurun diyor.
Gülüyorum ama içimde bir sıkıntı var
Bugün de aynı dün gibi
Yine yalnızım.
Bir karanlık çöker günün ortasında
Güneş tutulur.
Ay ve yıldızlar saklambaç oynar
Benden saklanırlar
Sensizliğimde
Tadı yok sensiz gecenin
Umudu yok sensiz geleceğin
Her kendi halinde hayallerin
İçinde sen sevdiceğim
Şimdi saat belirsiz
Şimdi saatler sensiz
Dağlardayım açım
Üç gündür açım
Soğuktan donmuşum
Yarı uykulu gözlerde hayalin
Uykusuzum koyversen dalar giderim
Hayalin ıslatır gözlerimi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!