Huzurun ortasında oturmuştu ihanet.
Ehvenişer hasbihaller
Yaklaşıyor cinayet
Her sözün bir ayetti
Bu nasıl bir ibadet?
Hayra yorma olanları
Çok haklıydım;
İhbar etmeliydim kendimi...
Karanlık sokaklarınız,
Gözlerimin ışıltısını yok sayacak kadar kasvetliydi.
Ve içimdeki çocuğu çıldırtacak derece sessizdi duvarlarınız.
Tanrı, tüm cinsel arzularını üzerime boşaltırken;
Ait olamadım düzenin puslu tarafına
Ne –mış gibi oldum ne de –muş.
Ya vardım ya da yok!
Bakar görmezlerin arasında, kısamadım gözlerimi.
Belli ki başaramadım sizden biri olmayı.
Belki de yapamadım kuru sözden anlamayı.
Merak etmiyorum...
Ne yaparım, nereye giderim... Hiç düşünmüyorum.
Gündem olmasın, meşguliyet yaratmasın diye değil.
Nasılsa ait olamayacağım, kendimi biliyorum...
Eklemlerim sızlıyor, yorgun düşüyorum...
Yorgunluğumun geçiş süreci bu kez hayli uzun.
Yandı mı yüreğin?
Gecenin bir vakti.
Uykudan sıçrayıp
Resmime hiç baktın mı yâr?
Doldu mu gözlerin?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!