Sarıyor beni o mübarek ahengin,
Kokladıkça sana has miskini;
Bir tutku ki bu öyle güçlü, öyle derin,
Sabırla kaldırıyorum vurduğun her fiskeni.
Senin vurduğun yerde gül biter anaç diyar,
Acı da sensin, hayat da sensin, sen gerçeksin.
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
