Ömrüm izlemekle geçti lalelerin savaşını
Güllerin uzanan elleri kanatışını
Ve de sevgi uğruna yaprakları kopartılan papatyaları
Koca çiçek bahçesi dünya içinde alayı
Üzerime vazife değildi uzaktan izlerdim olanları
Artık karnım ağrımıyor anladım iyi değilim
Güneşin bile gelesi yok gündüzlere
Ay isyan ediyor artık kendi ışığım diye
Gökyüzüne baktığımda anlaşırdık oysa
Şimdi yıldızlar bile karanlıkta
Keskin bir yalnızlık yağıyor üstüme
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!