Uçsuz bucaksız bir yerde sana sımsıkı sarılmak istiyorum
Bir daha bırakmamak üzere.
Belki o zaman anlarsın sevgimin yoğunluğunu,
Hissettiklerimi.
Kimse alamazdı elimden seni
Ve sonsuz ışık saçan yıldızlarda bütünleşirdi
Bir ben miyim aşık olup ta kahrolan
Bir ben miyim binlercesi içinden çamura saplanan
Diğer damlalar özüne karışırken papatyaların
Bir ben miyim güneşin içinde ki yağmur tanesi
Yanıpta kahrolan
Bir ben miyim aşık olup ta mahvolan
İşte gidiyor yeşiller içinde
Dimdik omuzlar üstünde
Üstelik daha onyedisinde
Yanacak o cehennem ateşinde.
Kuru dudaklarımızın ıslanması
Tecrübesiz bedenlerimizin titremesi
Daha önce hissedilmemiş bir duygunun haykırışı
Kulağıma fısıldadığın bu bakire sözcüklerde saklı
Bi boşluktayım sanki
Yavaş yavaş kendimi kaybediyorum sensizliğin içinde.
Bazen uzaklara bakarak dalıyorum,
Seni düşünüyorum sürekli,
Seninle yapmak istediklerimi.
Gülümsüyorum,
Çıkıp gitsem,
Kapıyı da açık bıraksam.
Ardımdan gelen olur mu?
Kapıyı kapatan olur mu?
İhanetin böylesi kimseye yapılmadı.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!