Nasıl çalışırsın,
Kuşlar uçarken havada,
Yağmur düşerken bulutlardan,
Ay ışıldarken,
Güneş öksürürken?
Nasıl çalışırsın söyle.
Ali’nin başı döndü,
Niye diye sorar durur.
Yarisinin gönlü başkasına düşmüş.
Ezelden beridir bekliyordu oysa,
Refah yok ona ölümden başka.
Bilmem ki neden yaşarız.
Ama ben insanlar için yaşarım.
Bu Dünya hiç kimsenin,
Bırak da içelim.
Sevmem şiirimi paylaşmayı,
Çocuksu ruhumdan ötürü.
Benim şiirim,
Benim şiirim,
Vermicem sana onu.
Alamazsın ruhumu,
işte o hikayelerden biri
bitmemiş ama yazılmış
neden oradadır bilinmez
anlamı yoktur
anlamı anlamsızlık
Çok çiçeğim var benim.
Her gün yenisini koparırım.
Her yeni çiçekle solar eskisi,
Ama eskisini tekrar göreyim,
Bir daha canlandırırım.
Mehtap yine dans ediyor Boğaz’la,
Ah gümüşservi ah,
Keşke duyan olsa seni,
Anlayanın olsa benden başka.
Var, biliyorum.
Bu dans bana şevk veriyor,
Yaren’dir ismi, not et katip,
Anıtı onun adına dikiyorum.
Yok öyle, çıkmaz katip,
Onun lekesi çıkmaz kolay kolay.
Bu şiiri onun için yazıyorum katip,
Ama şiir senin olsun.
Kalbine bıçak saplanır,
Çıkaramazsın.
Ne kadar unutmayı denesen de,
Unutamazsın.
Onsuz yapamayacak gibi
Sana söylesem iletir misin mesajımı,
O sevdiğim kişiye.
Onu seviyorum ama,
Göremiyorum.
Onu gören olarak,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!