Gözler dansediyorlar beynimde
Kuşkular salıyorlar düşüncelerime
merkezindeyim gamın kederin
evim eşyalarım önemli değil
bir tebessüme feda olsunlar
Ama bu İstanbul başlı başına bir dünya
Doğduğum şehir İstanbul olmalı
Çocukken aynı yerin farklı durumlarını
Ve o durumların bana neler getireceğini bilmeliyim
Her karanlığa düştüğümde çıkacak bir aydınlık
Her aydınlığa düştüğümde saklanacak bir karanlık
Bulabilmeliyim
Ne zaman bir yere gitsem mutlaka ona rastlıyorum
Öyle bir yer ki tüm yollar onda birleşiyor
Sanki bir geçitler ülkesi
Acının da sevincin de yolu oradan geçiyor
O şehrin akıntısında bir sandalsan eğer
Kendini bıraktığın yerde bulman mümkün değildir
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!