Çok duygusal olsa da kimseyi sevmemeye yeminli,
Çok ibadet etmese de yalnız kendine müslüman,
Çok cesur olsa da hep kendinden korkan,
Bir paletin renkleriyiz.
Kimseyi sevmese de yeri gelince kol kanat geren,
Sana olan hislerimin yeminli tercümanıyım.
Yalan konuşamam aşkın hakkında.
Gönlüme güneşleri doğuruşuna şahidim.
Uykusuz geceleri inkâr edemem sabahlarında.
Sahipsiz aşkların isimsiz kahramanı adım
Bekleyeni olmayan yolların sonu hep çıkmaz sokak.
Ne yardan ne serden vazgeçilir ya.
Şimdi önünde sadece beton bir duvar.
Aşkla sevdalandığın sana mutluluk kadar yasak
Sevenin parmakla sayıldığı bir dünya bu.
Yazdığım şiirlerin hepsi sana.
Okuduğum tüm kitaplar ve yazdığım tüm romanlar da,
Hep aşkımın tasviri beyaz kağıtlara.
Oysa kendim için okuma yazmayı sökmedim daha.
Senin için kendimden geçeli nice oldu.
Hep seni hatırladığımda gözlerimde bir damla yaş oldu.
Güneşten kaçan kara gecelerimde gözlerime birikensin,
Gece gözlüm sen içimde ağıt, kaybolan gündüzlerime kedersin.
Seni öyle çok andı, o kadar çok yandı ki bu yürek.
Kor olup kavrulmaya, kül olup savrulmaya değersin.
Seni tanıdığımdan beri,
Bir gidememe korkusu bende…
Sana öyle gelmişim ki,
Bir daha dönememe tutkusu bende…
Her yolun bir yokuşu var,
Zaman bir öyküydü, biz di li geçmiş zamanı yaşadık.
Zaman bir uykuydu, biz çocukça gözlerimizi kapadık.
Oysa kapın önünde ağaç olurdum,
Seni görmek bahanesiyle, tüm yapraklarım dallarından sökülürdü.
Hem de tüm acılarına sifa olurdum,
Deniz görmek gibi bir şey sana bakmak…
Köpük köpük, dalga dalga suyunda heyecana kapılmak…
Yaşadığımı hissettiren o ferah kokusu ve mavilikten duyulan büyük huzur,
Yanında olmak kadar mutluluk verici, bu anı yaşamak!
Deniz görmek gibi bir şey sana bakmak…
Sevinç mevsimi gelmedi ömrümün.
Bir bahar daha son buldu, daha hiçbir meyvesini vermeden…
Güneşli günleri olmadı dünümün.
Güllerim dallarında soldu, daha yapraklarını dermeden…
Bu düşüş neden bu aralar?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!