Hani uzanırdık çimlere sere serpe
Tozpembe hayaller kurardık senle
Küçük bir kulübemiz olsa
Asırlarca yaşardık hani
Beraber güler beraber ağlardık
Geç anladık
Gözlerini bir dağ gibi büyüttüm hayallerimde
Hep aynı sözcük dudaklarımda
Yüreğimi acıtıyor yine soğuk rüzgâr
Kan kırmızı güller ayaklarımda
Gelsen…
Bir yol açılır sonsuzluğa
İnsanı nereye götüreceği hiç belli değildir
Belki mutlu günlere
Belki hüzünlü günlere
Belki umutların birleştiği yere
Beklide mezara!
Bir kuşun kanadında sessizce büyümüşüm yıllarca
Umut etmeyi, sevmeyi, özlemeyi taşımışım, bıkmadan
Acımamış yüreğim hayatın yalancı sillelerinden
Duyguları aldatmamayı öğrenmişim nede olsa
Anlatmaya çalışmışım karanlık yüreklere, yılmamışım
Sabırla beklemişim adımlarını sayan zamanı
Bazen gece olurum bakarım pencerenden
Bazen su olurum akarım çeşmenden
Bazen alev olurum yanarım aşkından
Bazen yaş olurum akarım gözlerinden
Bazen gül olurum düşerim ellerinden
Bazen toprak olurum tanırım seni izlerinden
Ağlatılmış sevdalar mühürlenmiş mevsimlere
Koşup duruyor gözlerimin önünde
Beklesem mi? Yoksa koşup gitsem mi?
Peşinden, bana esir yıllara…
Ağlatılmış sevdalar mühürlenmiş mevsimlere
Güneş ufka yaklaşmış güzel akşamı seyrediyor
Bense tatlı rüyamı…
Dünya karanlığa gömülmüş çiçekler uykuya dalmış
Ortalığı bir sessizlik bürümüş…
Beklide onun yazdığı son şiiriydi
Son bir kalemi
Son bir kağıdı
Son bir duygusu
Ve de son sebepler…
Heyecanım var
Yanıma yaklaştıkça
Nefesini hissettikçe
Heyecanım var
Adını duydukça
Benden kaçtıkça
Bazen ağlamaktır mutluluk
Bazen ölmektir…
Gülmektir bazen
Bazen susmaktır günlerce
Çılgınca bağırmaktır bazen
Doyasıya koşmaktır bazen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!