bir kurşun sıkılmış
ne kadar kahbe olursa olsun
bir yiğidi devirmiş
dağ gibi olan bir yiğidi devirmiş
acı nedir bilmeyen
bileği hiç bükülmeyen
bir yiğidi bir kahbe kurşun devirmiş
omuzunda vatan ağırlığı
yüreğinde memleket sevdası
ellerinde türkün kuvveti olan bir yiğit
kahbe bir kurşuna yenik düşmüş
sevdalısına kavuşamaktan değil
annesinin dizlerine yatamamaktan değil
vatanına daha fazla şeyler verememekten
üzülmüş
bir kahbe kurşuna yenik düşmüş
eline aldığı tüfeğini
palazgasındaki kamasını
bırakmadan bir kahbe kurşuna yenik düşmüş
türktü yiğitler hep türk
sevdası tek olmuştu tek
umudu sömürge değil sömürülmemekti
yiğitlerdi hepsi yiğit
hep can verdiler
hep can aldılar
kanlar oluk oluk akıp gitti
canakkalede ne yiğitler can verdi
kimi anasını kimi bacısını kimi evladını
kimi babasını kimide vatan için
canını canlarını verdi
yiğitler can verdi can aldı
bu vatan için kutsal topraklar için
en kutsal emanetlerini verdi
canlarını canlarını verdi
Kayıt Tarihi : 18.3.2007 17:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!