Cihad Eden Şiiri - Said Toprak

MÜCAHİTLER

Tekamül etmek ayatı tekviniye emrinden
Aslına uyarak yücelmek insanı kamilden
Davud’un elinde nasıl yumuşar demirler
Allah’tan korkmalı değil mi a mücahitler

Nasuh tövbe ettiğini söylerdin yüz kere
Sözünde duramadı o nefsin kaç bin kere
Ahde vefalılar görmek istemezdi yüzünü
Göremez ki herkes kan ağlayan yüreğini

Çocukken bile ikame ettin dinin direğini
Hay babana rahmet öpsene o kutlu elleri
Görenler zannediyor ya bu fakiri bir deli
Seher yeli aklını nere savurmuş daha yeni

İstemeden bile Rabbine güveni tam olan
İbrahim’lerdir karşılıksız O’na ram olan
Şu hayat masal gerçekten bir yalan dolan
Sen misin o gül bahçesinde en son solan

Mukaddes yükün emanetçisi a genç uyan
Sınırsız arzu ve isteklerindir yolda koyan
Allah için sık dişlerini hele az daha dayan
Kaldır başını bak sema ehline sana hayran

Aman ya Rabbi zemin ne kadar da kaygan
Keşke etmemiş olsak Rabbimize hiç isyan
Yeryüzünde akıllara sor ne demek nisyan
Bu dünya mümine olmuş sanki bir zindan

SAİD TOPRAK