Çığrış Şiiri - Derya Kızılgöz

Yaprağa konan bir çift bakıştı çiğ damlası
Gün ağartısı
Olanca gayretiyle karşılarken
Baykuşun gece nöbetini
Göz kırpmadan seyreylediği hayat
Çiğ damlalarına akmıştı
Sabah esintisine
Kanat açıp
Çekilirken özlerine
İnsanlığın vaktini
Keder sağanağı geçiyordu
Doldu taştı kalp evlerinden
Yurtsuz halklar
Açlık ordusu
Arlanmaz vaadlerin arka çıktığı
Kazanç oyunu
Birbirini öteleyerek yer açanların kurnazlığında
Tutuştu yeryüzü
Kurulan sahalarda
Kılıktan kılığa bürünen düzenbazlığın sınadığı
Köstebek düşlerden mustarip
Kör bakışlarımız
Bir çift çiğ damlasına mecburdu

Cesaret yoksunuyuz her vakit
Yalnızca kendimizden ibaret kaldığımız an çokluğunda
Var kalmanın hedefine yöneltilen oklar
Yüzer biner vuracak
Hayata tutunmanın iradi hamlesi
Köklenme güdüsü
Zihinleşmeden henüz
Duygularda köreldikçe
Taşlaştıkça
Katılaştıkça insan insan

Bir çift bakıştı yaprağa konan çiğ damlası
Hür doğmuşların gözlerindeki esaretin aslı
Umut yoksunluğu
Öte güçlerin halatlarına bağlı kıyılarda
Çaresizliğe dönüştüğünde
Meshuldür birimiz
Herkes kadar

Kavuşmalara yazılan metinler üzerinde tahrip
Okunmasını mümkünsün kıldığı için
Ayrı düşenler
Dağıldı
Dağıldık
Dağıldılar
Bütün sözleşmeler gereği
İradi söylemlerin
Kafesinde şiir
Kanatlarında şarkı
İşimiz gücümüz ne ki
Zamanı yetirmek değil mi
Hareketin kendisidir zaman
O halde ermeli